نقد و بررسی فیلم «دختری در قطار» بر اساس رمانی پرفروش

به دنباله طلاق ریچل واتسون )با بازی Emily Blunt ( از شوهر خود تام واتسون ) با بازی Justin Theroux) او روزهای خود را سوار بر قطار در مسیر نیویورک رفت و آمد می کند. در این مسیر او در غم و اندوه خود با مصرف الکل فراوان غرق می‌شود. همانطور که او از کنار خانه هایی که در مسیر ریل قطار قرار دارند می گذرد، با خود تصور می کند که زندگی دیگران چگونه است. در این میان به صورت اتفاقی از پنجره قطار با خانه مگان ( با بازی Haley Bennett) و همسر او اسکات (Luke Evans) آشنا می شود. او هر روز تصاویری از زندگی آنان را از طریق پنجره قطار می بیند و اعتقاد دارد که زندگی آن دو کامل و سرشار از عشق است.

یک روز در قطار، ریچل از کوپه خود رابطه مگان با یک مرد دیگر، دکتر روان شناس او کمال عبدیک (با بازی (Edgar Ramirez را مشاهده می کند. بدون اینکه از موضوع اطلاعی داشته باشد، از حالت عادی خود خارج می شود و در حالت مستی مگان را به خیانت به شوهر خود متهم می کند. آن شب در مسیر راه خانه، ریچل در محل زندگی مگان جهت خارج کردن خشم خود توقف می کند. در هنگامی که ریچل مگان را تعقیب می کند، بیهوش می شود و صبح روز بعد خود را در حالت کتک خورده و آغشته به خون می یابد و متوجه می شود که مگان ناپدید شده است. ریچل حالا باید این راز را برملا کند و بی گناهی خود را ثابت کند.

فیلم "دختری در قطار" ( The girl on the train ) بر اساس رمان پر فروشی به همین اسم توسط "پاولا هاوکینز" نگاشته شده است. این فیلم توسط منتقدین با فیلم دختر گم شده ( Gone Girl ) از کارگردان برجسته (David Fincher) با توجه به شباهت های هم رده مقایسه می‌شود. در هر دوی این داستان ها فیلم توضیحات راوی را در بر می گیرد. چیزی که در نیمه اول فیلم جلب توجه می کند این است که بیننده نمی داند که راوی، داستان را به درستی روایت می کند یا  فقط هر آنچه که ذهنش دیده را به زبان می آورد. با این حال گفتگوی این راوی در نیمه های این داستان بی معنی خواهد شد، زیرا بیننده به نادرستی آن پی می برد. در این میان به نظر می رسد که این بار وفاداری زیاد به کتاب باعث به وجود آمدن مشکلاتی شده باشد و کارگردان فراموش کرده که همه جزییات کتاب در فیم قابل بررسی نیست و اثر سوء دارد.

در این میان بازیگران این فیلم نقاط قوت آن هستند، " امیلی بلانت" توانسته به خوبی نقش زنی الکلی و درد دیده را ایفا کند که در میان هیاهوی ذهن آشفته خود گرفتار شده است.

روند کلی داستان در کتاب قرار بوده، ذهن خواننده را به چالش بکشد و او را به فکر وا دارد، اما پیاده سازی عینی آن روی فیلم نه تنها باعث پیچیدگی آن نشده، بلکه فیلم را تا حدودی کسل کننده کرده است. فیلم می توانست با مردد نگاه داشتن بیننده بر جذابیت های خود بیافزاید. اما پیچیش ها به صورتی ساده ارائه شده اند.

اما با این حال، فیلم به عنوان روایت سرگرم کننده، ارزش یک بار دیدن را دارد، مخصوصاً برای کسانی که پرداختن به شخصیت زنان برایشان بسیار جذاب است.